Спадабалася мне ты, сяброўка,
За прыветлівы позірк вачэй
I за тое, што кудзеркі шоўкам
Завіліся наўкола плячэй.
Спадабалася мне і за тое,
Што пяеш, як лясны салавей,
I дзявоцтва праз поле пустое
Ня пусьціла на вецер-узьвей.
Спадабалася мне, бо шануеш
Дзедаў звычай і любіш свой край.
Калі сэрцам трывогу пачуеш –
Да мяне ты вясной завітай.
|
|
